سَمِعتُ أبا عَبدالله علیه السّلام یَقُول: فالـْیأخُذِ العَبد المُومِن مِن نـَفسِه بـِنـِفسِه
بنده مومن از خودش برای خودش استفاده کند. بنده مومن از خودش بگیرد و برای خودش مصرف کند. از جان و پول و وقت و مهارت های مختلفش بگیرد، به سود خودش استفاده کند. آدم حسابی هر کاری که می کند همین کار است. مثلا فرض کنید ماه رجب در پیش است و هوا هم گرم است. یکی توانایی دارد و تمام ماه رجب را روزه می گیرد. اگر توانایی داشته باشد و مریض نشود و روزه بگیرد یعنی دارد از خودش برای خودش مصرف می کند. اگر خمسش را می پردازد یعنی دارد از خودش برای خودش مصرف می کند. اگر سحر بیدار می شود و از خوابش می گذرد یعنی از خودش برای خودش مصرف کرده. حال یکی تمام خودش را برای خودش مصرف می کند. این به ثمر می رسد. تمام اینها بعد مشخص می شود فالـْیأخُذِ العَبد المُومِن مِن نـَفسِه بـِنـِفسِه مِن دنیاهُ لِآخِرَتِه از دنیای خودش برای آخرتش. هر چه شما کار می کنید در حقیقت از دنیای خودتان برای آخرتتان صرف می کنید. عرض کرده بودم راحت ترینش که البته برای برخی راحت ترین است این است که انسان از پولش بگذرد. اگر به خوبی از پولش بگذرد راهش بسیار نزدیک می شود. شاید اصلا به مقصد برسد.
