از خراسان آمده بود، با پای پیاده و به شوق دیدار امام علیه السلام!
مدینه که رسید، رفت خدمت امام باقر علیه السلام. اصحاب نزد امام علیه السلام بودند، مرد که پاهایش تاول زده و زخمی شده بود پاهایش را دراز کرد، گویا یکی از صحابه گفته باشد این رسم ادب در محضر امام علیه السلام نیست ...
عرض کرد: آقا جان! اگر پاهایم را دراز کردم از بی ادبی نیست، می خواستم بگویم این پاها که این چنین تاول زده و زخمی شده، از محبت و شوق دیدار شماست!
مولا فرمود: هل الدین إلا الحب...؟ آیا دین جز محبت است؟
