شخصی نزد امام رضا آمد و عرض کرد: آقاجان ما را هم از دعای خیرتون فراموش نکنید.
امام هشتم در جواب گفت: مگر من فراموش می کردم که تو یاد آوری کردی؟
شخص کمی فکر کرد و گفت: بله خب، درست می فرمایید شما امام امت هستید و بر احوال امت آگاهید و نیازی به یادآوری من نبود.
امام رضا رو به شخص گفت: درست نفهمیدی، بگذار برایت بهتر بگویم، آن لحظه
که تو در دلت می گفتی ای کاش امام رضا به یاد من هم باشد همان لحظه من دستم
را بالا برده بودم و داشتم برای تو دعا می کردم. این تو نبودی که یاد
امامت افتاده بودی، این امامت بود که یاد تو افتاده بود!
