قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنی أَعْمى وَ قَدْ کُنْتُ بَصیراً ، قالَ کَذلِکَ أَتَتْکَ آیاتُنا فَنَسیتَها وَ کَذلِکَ الْیَوْمَ تُنْسى (126و125، طه)
در این زندگی دنیایی که چشمانمان از دیدن روی دلدار محروم ماند، ای نفس امان بده! بگذار لااقل در قیامت بینا باشم برای دیدن حضرت مادر....
